Als je moet vluchten

Sandesh is 1 van de sterke krachten achter de Kundalini Yoga Club. 

Hij deelt zijn verhaal over zijn vlucht uit de oorlog in Oekraïne en over hoe hij omgaat met het ondersteunen van mensen in deze moeilijke situatie. 

Het is alweer 3 weken geleden dat ik uit Oekraïne ben gevlucht met mijn vriendin en dochter. Wat begon als een fijne skivakantie en het samenzijn met vrienden en familie kwam na enkele dagen plots tot een einde. We zijn zonder echt afscheid te kunnen nemen van hen moeten vertrekken. Mijn vriendin (die in Kiev woonde en een eigen zaak had) heeft alles achtergelaten op het uiterst noodzakelijke na. Na een letterlijke en figuurlijke 'roller coaster' van 2 dagen zijn we via Budapest weer naar Haarlem teruggekeerd. Nu proberen we te verwerken wat ons overkwam en werken we aan mentale en emotionele vrijheid. Maar toegegeven; het is zwaar... 

Ondertussen speelt mijn dochtertje Eliana weer en is ze lekker creatief bezig. Ze voelt zicht weer veilig en het is alsof ze de angst, onzekerheid en verdriet alweer vergeten is. Ze speelt, verft, lacht en grapt weer. Ik ben er heel erg blij om en heel dankbaar dat ik vanuit het stabiele Haarlem mij langzaamaan kan richten op de hulp aan degenen die achtergebleven zijn of nog op de vlucht zijn.

Deze blog of oproep schrijf ik aan een mooie plas in de duinen. Het is in schril contrast met de verhalen en emoties die mijn vriendin en ik de afgelopen weken hebben moeten verwerken. Nadat de adrenaline en stress afnamen bij thuiskomst, kwam het voelen:

Bezorgdheid om vrienden en familie die nog in Charkiv en Kiev zijn. 

Angst voor de toenemende bombardementen aan de frontlinie. 

Verdriet om de vrienden en familie van onze vrienden die zijn gesneuveld.

Onzekerheid als je geen contact meer kan leggen met oude bekenden of vrienden.

Meelevend met families die nu over de grens zijn, totaal in 'freeze mode' en die niet meer weten wat ze moeten doen.

Boos omdat deze oneerlijke oorlog in deze tijd nog mag bestaan!!!

Afgelopen 3 weken heb ik extreem mijn best gedaan om mijn leven weer op te pakken. Collega, vader, geliefde, broer, zoon en yogadocent zijn... Terwijl constant in je achterhoofd 101 zaken met betrekking tot het lot van Oekraïense vrienden en familie door het hoofd dollen. Daarnaast zijn er ook twee vluchtelingen in mijn huis opgenomen en begeleid ik 4 families in hun nieuwe realiteit van 'alles achter te hebben gelaten'.

Hoe doe ik dat? Door mijzelf voldoende aandacht te geven, door goed voor mezelf te zorgen en door elke ochtend op mijn yogamat te zitten en Kundalini Yoga en Meditatie te doen. De kriya  'Getting the Body Out of Distress'   en de pranayama meditatie  'Basic Breath Series'  hebben me ontzettend geholpen om de spanning uit mijn lichaam te laten vloeien. 

Daarnaast is bewuste communicatie met familie en collega's over wat mijn dagelijkse uitdagingen zijn zeer behulpzaam geweest. Het zorgde voor begrip en meer ruimte om mijn weg te vinden in de nieuwe, extra verantwoordelijkheden. Zo liep ik minder verloren in wat ik niet kan veranderen en kan ik vooral kijken naar wat ik wel kan doen. En blijf ik weg van duaal denken en media. 

In de ochtend mediteer ik, ontstress ik mijn lichaam en hou ik  mijn hart chakra open  zodat ik vanuit liefde en compassie voor de medemens kan handelen. Woede, verdriet en andere negatieve emoties probeer ik goed te voelen, ernaar te ademen en de ruimte te geven zodat het mijn lichaam langzaam kan verlaten. Wat er over blijft is  actie , de energie vanuit mijn sterke core gevoed door mijn inspiratie en creativiteit, gefundeerd door mijn besef dat ik wel veilig ben. 

De gevluchte families zijn allesbehalve mentaal en emotioneel veilig. En het gevoel van veiligheid is essentieel voor het helingsproces. Heling kan alleen ontstaan als ze zich veilig voelen. Een onderdeel van dat veilig voelen is dat je een plekje verdient en hebt; geborgenheid. Praten, luisteren, om hulp kunnen vragen en durven te ontvangen. Het zijn allemaal acties die niet meer vanzelfsprekend zijn voor de vluchtelingen. Mensen die hun leven op orde hadden, een gevoel van eigenwaarde hadden, andere konden helpen en onderdeel waren van een hechte cirkel van familie en vrienden. En opeens is dat allemaal weg en zijn ze op de vlucht. Ja, hun lichaam hebben ze nog. Maar wat nog? Geen geld meer, geen huis meer, geen relaties meer, geen bekende taal meer, geen enkel begrip van wat voor dag of tijd het is…. Alleen maar vragen over wat er komen gaat.

Het hebben van een ondersteuningsnetwerk is cruciaal voor de vluchtelingen om enige een kans te hebben om te helen. Om te durven denken aan een toekomst. Daarom communiceer ik met mijn netwerk, activeer degenen die ook willen helpen. Want ik ben lang niet de enige die voelt dat ik kan en moet helpen. Dat ik iets kan doen. Zo heb ik samen met mijn netwerk de afgelopen 3 weken kunnen helpen met:

- kleding, geld en fietsen doneren

- vertalen van zaken

- geschikte woning kunnen vinden voor een familie met een autistisch jongentje

- verbinden van lotgenoten zodat ze samen kunnen rouwen 

- goederen over de grens in de Oekraïne gekregen

- de Stichting Ukrainian Patriot opgericht met expats uit Oekraïne voor lange termijn ondersteuning van Oekraïners. 

- een uitje georganiseerd voor een meisje van 18 dat hier alleen is

- geld gestuurd naar de vrijwilligers aan de frontlinie

- een gevluchte vriendin geholpen aan het vinden van werk

Persoonlijk ervaar ik in dit conflict of oorlog mijn oproep om te helpen. Om te zorgen voor mensen. Mensen die ik niet ken. To be in service of others zoals ze dat in de yoga zo mooi zeggen. Het is een ontzettende ‘humbling’ en dankbare ervaring. 

En daarom schrijf ik deels ook deze blog of oproep. Om jou te laten inzien dat je echt wel iets kan doen. Dat je niet machteloos bent. Dat je mee kan helpen aan deze situatie door anderen te helpen. Niemand kiest voor oorlog maar jij kan wel kiezen om te helpen. Jij kan een super belangrijke rol spelen in het leven van een vluchteling. En omgekeerd zal je merken dat deze mensen of de ervaring om anderen te helpen, ook jou een ‘rijker’ mensen maken. 

Kijk wat jij kan doen, deel je netwerk en sta open voor een nieuwe bijzondere relatie. Een relatie vol betekenis en onvergetelijke momenten. 

Ga ervoor,  zet je hart open.

Leer anderen kennen en ervaar een voller leven. Zeker in deze rare tijden. Het is niet comfortabel, maar ik kan het je absoluut aanraden. 

De kriya’s en meditaties uit de Kundalini Yoga zijn al jaren onderdeel van mijn leven. Het houdt me ‘in touch’ met mezelf en zorgt voor een standvastig fundament. Daardoor sta ik stabiel en sterk in het leven en tegelijk met veel compassie en energie. Ook in deze soms verwarrende tijden blijf ik overeind. En met mij ook nog anderen. 

Ervaar het gerust zelf. De linkjes van de kriya's en meditaties staan in mijn tekst. 

Sat nam, 

Sandesh 

De Kundalini Yoga Club steunt de opvang en zorg voor vluchtelingen. Dat doen we door oa een vluchteling in ons team op te nemen en een baan te geven. En ook de opbrengst van de cursus waar Sandesh naar verwijst gaat integraal naar de Oekraïense vluchtelingen.