Geschreven door Lieselot Harmanderpal, gastdocent en matnra experte bij de Kundalini Yoga Club
Wat ik over onze opname van de Siri-Gaitri of Ra Ma Da Sa wil delen.
Het was een bijzondere dag, 22-10-22. Er was magie in de lucht, liefde en verbinding met andere werelden.
Samuel, de soundman, was geïnstalleerd. Samen met Mario en Maarten (die al van ‘s morgens vroeg wat mysterieus deed) begonnen we aan de opnamedag, met de voorzichtige hoop dat we niet gestoord zouden worden, en zeker niet door bladblazers (Herfst en een dreef in Vlaanderen= elk op zijn beurt die ondingen aansteken).
Toen we echt van start wilden gaan, hoorden we een bladblazer. Of die hoorbaar zou zijn tot in de microfoons, vroegen we ons onrustig af.
‘Laat ons beginnen met intunen’, zei ik. Tijdens het intunen vroeg ik het universum: ‘Alstublieft, roep de persoon die aan het bladblazen is weg. Laat hem vandaag alstublieft iets anders doen’. Gedurende de volgende ‘Ong namo Guru Dev namo’ en ‘Ad gure nameh’ klonk het echt heel hard door. Maar de seconde dat de laatste nameh gedaan was, stopte de bladblazer.
Ik durfde eerst niets te zeggen over mijn ‘schietgebedje’, maar het was te mooi om voor mezelf te houden.
We speelden liefdevol en in diepe verbinding samen. Heel gezellig. Alleen Maarten bleef af en toe op zijn klok kijken: ‘Mijn broer komt nog iets brengen’, was zijn verklaring.
En een beetje later: ‘Ik zou wel vanavond op tijd weg moeten, ik ga met Liese (zijn vriendin) naar Cadzand’.
‘Maar Maarten’, zei ik, ‘ik weet het niet he, hoe lang het hier zal duren …’
‘Ik zou toch ten laatste om 17u moeten vertrekken’, antwoordde hij.
‘Ewel, wat is da me joen?’, zei ik. ‘Ga je up je knieën vallen misschien?’
(We zijn bruggelingen he. In ‘t keurig vlaams is dat: ‘Wat is er met je aan de hand, Ga je haar ten huwelijk vragen misschien?)
‘Jaaaaaaaa’ klonk het opgetogen. En wij allemaal enthousiast meeleven natuurlijk.
We gingen verder met de gezamenlijke opnames. Maarten kon op tijd vertrekken en ik ging alleen door met de extra stemopnames.
Tijdens het zingen kwam af en toe de vraag naar boven ‘Zou hij haar al gevraagd hebben? Ze zal zo blij zijn’.
Ik nam ook gesproken en gefluisterde stemmen op, allemaal na elkaar, en kwam in een steeds diepere meditatieve flow.
In die flow voelde ik plots de trilling van Rinske, Harnadh Kaur. Zij overleed deze zomer heel plots, na een val tijdens een bergwandeling in Noorwegen. De opnames zijn gekaderd binnen de aanloop naar het Kundalini Yogafestival in Nederland, waar zij de afgelopen jaren als programmator heel veel voor betekende.
De waarnemingen waren op vele lagen voelbaar. Warmte in mijn hartgebied, tintelingen en licht in verschillende kleuren en tranen.
Met natte kaken en een diep dankbare glimlach vertelde ik het aan Samuel na de opname: dit is een diepe heling die we opgenomen hebben. Een geschenk voor de wereld en een hommage aan Rinske.
Toen ik voor het eerst de gemixte opname terug kreeg, kwamen de tranen en het warme gevoel weer.
Ben heel nieuwsgierig hoe jullie, mijn geëerde luisteraars, het zullen vinden.
Ik ben dankbaar, heel dankbaar. Voor mijn band Harimandir, de fijne samenwerking met Samuel Stroobants en de steun van de sangat.
Liefs,
Lieselot Harmanderpal
